رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه سیاست - ایمان حیرانی: گرانی، متروپل، تورم و صدها انتقاد دیگر که فقط دولت رئیسی و سیاست‌هایش را نشانه گرفته است. هنوز دولت سیزدهم یک‌ساله نشده است که از مدت‌ها قبل مورد هجمه و تخریب افراد و گروه‌های مختلفی قرار گرفته، این درحالی است که به نتیجه رسیدن ارزیابی دولت‌ها، نه در سال اول، بلکه در سال سوم و چهارم فعالیت‌های آن دولت صورت می‌گیرد و نتیجه آن مشخص می‌شود.
قسمت عمده‌ای از این انتقادات از سوی افراد و گروه‌هایی است که تا پیش از تصدی دولت سیزدهم، خود متصدی امور بوده‌اند و چه بسا معایب میوه و حاصل اقدامات خودشان باشد و حال به جای پاسخگویی نسبت به این انتقادات، انگشت اتهام را به سمت دولت نو گرفته‌اند.
البته آنچه که مهم‌تر از دولت سیزدهم و درستی یا نادرستی این انتقادات است، فرهنگ فرافکنی، به جای پاسخگویی است. این فرافکنی به غیر از کاشتن بذر بی‌اعتمادی در جامعه و منحرف کردن مسیر بهبود و کارآمدی، حاصلی نداشته است. با غالب شدن فرهنگ سیاسی فرافکنی در بین سیاستمداران و دولتمردان ما، برخورد‌های مسئولانه و در ادامه این قبیل برخوردها، بهبود شرایط کشور، کمرنگ‌تر شده است.
اشخاصی که سالها بر مسند امور بوده و از متهمان اصلی به وجود آمدن وضع موجودند، بدون پاسخگویی در خصوص نقش خود در مشکلات کشور، با اتهام‌زنی به دولتی که هنوز به یک سالگی خود هم نرسیده به دنبال کاسبی سیاسی‌اند.
در این مدت کمتر از یکسالی که گذشته است، حسن روحانی، رئیس جمهور سابق ایران، مدعی می‌شود که «انجام توافقات، یک سال قبل امکان پذیر بوده است» این در حالی است که او و دولتش هشت سال تمام تدابیر خود نسبت به تمامی مشکلات کشور را معطوف به توافق کرده بود و نتیجه هشت سال دیپلماسی ان دولت را می‌توان در وضعیت کنونی توافقات و احیای برجام دید.
همچنین محمدجواد آذری جهرمی، وزیر جوان دولت روحانی، در این مدت از مساله واردات آیفن گرفته تا نئولیبرال بودن یا نبودن اقتصاد دولت رئیسی، در پلتفرم‌های مختلف اظهار نظر کرده است. با وجود انتقاداتی که آذری‌جهرمی نسبت به ابعاد مختلف دولت سیزدهم دارد، همچنان مسائل و مشکلات شبکه آنتن‌دهی تلفن‌های همراه، همراه این دولت شده است.
عبدالناصر همتی، رئیس کل اسبق بانک مرکزی و کاندیدای انتخابات 1400، پیوسته دغدغه وضعیت اقتصادی این دولت را داشته و فارغ از ارزیابی عملکرد سه ساله خود و تبعات اقتصادی و معیشتی که از دوره مسئولیت او در بانک مرکزی برای جامعه ایجاد شده است، عملکرد اقتصادی چند ماه دولت رئیسی را مورد نقد قرار می‌دهد. تا کنون همتی از هیچ تریبونی پاسخگوی ماشین چاپ پول شدن بانک مرکزی، رکورددار رشد شدید بدهی دولت به بانک مرکزی و کاهش شدید ارزش پول ملی در دوره مسئولیت خود نبوده است.
همچنین علی لاریجانی، که دوازده سال ریاست قوه مقننه را برعهده داشته است، فارغ از کمترین حد پاسخگویی نسبت به عملکرد سه دوره‌ای خود در ریاست قوه مقننه، دولت رئیسی را متناقض‌گو و عوام فریب می‌خواند. او تاکنون هیچ توضیحی نسبت به بی‌اعتنایی به اصلاح نظام مالیاتی، همراهی با حسن روحانی در استیضاح نشدن وزرای آن دولت و سایر انتقادات جدی ناظر بر ریاست ایشان، به مردم داده نشده است.
این مدل فرهنگ سیاسی محدود به شخصیت‌های درجه یک هردوره از هر قوه نبوده است، بلکه مشاورین و فعالین سیاسی مستقر در دوره‌های قبل نیز متاثر از این فرهنگ سیاسی بوده‌اند. مشاورینی که رد پای آنها در بسیاری از تصمیمات و سیاستگذاری‌های گذشته دیده می‌شود نیز از جمله منتقدین جدی این دولت و سیاست‌هایش هستند.
دولت سیزدهم بی‌شک دارای نقاط ضعف و کمبودهایی است که بایستی این مسائل را به دولت و عوامل آن متذکر شد و مطالبه کرد، اما اشخاصی که سالها بر مسند امور بوده و از متهمان اصلی به وجود آمدن وضع موجودند، بدون پاسخگویی در خصوص نقش خود در مشکلات کشور، با اتهام‌زنی به دولتی که هنوز به یک سالگی خود هم نرسیده به دنبال کاسبی سیاسی‌اند.
آنچه که آسیب بیشتری نسبت به این کمبودها برای فضای سیاسی ما دارد، فرافکنی و عدم برخورد مسئولانه نسبت به عملکرد خود است. اگر بنا بر این باشد که ناظر به دیگران صرفا نقد داشته باشیم و پاسخگوی انچه مربوط به کارنامه خود است، نباشیم، اصلاحی در امور صورت نمی‌گیرد و به جای آن تقابل‌های سیاسی فارغ از درست یا غلط بودنشان، بیشتر و عمیق‌تر می‌شود.
